Die Beloning

Die Goue Vroue is op ‘n avontuur in Afrika. Elkeen is die outeur van haar eie storie. Maar die Jumanji bord gooi ons rond. Lees al die avonture hier:  https://fresh.inlinkz.com/party/222c461d2afc4999aca03fa567cd84ea

****************************

San skud die dobbelstene lank. Dan trek hulle rollend oor die tafel. Vier en drie! Die praatstok skuif sewe blokke aan.

Die praatstok staan stil. Ons kyk grootoog na mekaar. Wat nou? Skielik is daar ‘n groot flamink in die vertrek. Sy sierlike lyne ontlok oeee’s en aaaaa’s van ons.

Hy sein vir Virgo en Aalsie al die vroue moet buite toe.

Ons storm nuuskierig na die tuin. Daar staan vyftien flaminke.

“Hy sê hulle neem ons Kenia toe. Hulle wil ons gaan bederf omdat Aalsie krokodil so mooi gehelp het om al die trane minder en meer hanteerbaar te maak,” sê Virgo.

“Ons moet elkeen op ‘n flamink se rug klim,” sê Aalsie.

Ons skarrel elkeen na ‘n flamink toe. Almal wil graag bederf word – al dink ons die dun beenjies gaan wankel onder ons! Maar hulle lig ons met gemak op.

Op en op vlieg ons. Niemand is bang nie. Ons hou met gemak aan die lang nekke vas

Ons vlieg in sirkels om Rebus. Ai, ons plekkie is nóg mooier uit die lug uit!

Dan styg ons verder op. Ons skree van genot. Dit voel soos vryheid. Opwinding laat ons gille deur die lug trek. In vervoering vryf Una oor die kleurvolle pienk vere:”Julle, dis só spesiaal! Maar waar gaan ons heen?”

“Die Nakuru Meer, in Kenia,” sê Aalsie.

“Maar dis mos waar daardie duisende flaminke woon,”sê Seegogga.

“Julle, ons kan nie foto’s neem nie! Ag, nee!” sê Christa.

“Dis ok. Ons gaan memories bou wat beter as foto’s gaan werk,” troos Toortsie.

“Julle, daar is die Kongo! Sjoe, dis ruig nè!” wys Woordnoot.

Skielik begin Appeltjie erg nies! Sy vryf haar neus en die trane loop! “Ek is allergies vir vere!” skree sy. Ons troos en wil weet of ons moet omdraai. “Nooit, ek mis dit nie!” verseker sy ons.

Tannie Frannie sê vir Appeltjie om haar neus toe te druk en in die proses die neus te maseer. Gelukkig werk dit en Appeltjie raak rustig.

“Daar is die meer!” roep Scrapy na ‘n lang rit. “Julle, kyk al die flaminke. ‘n Fees vir die oog…”

Ons sirkel om die meer, maak die sirkels al kleiner. Aalsie, San en Virgo skree uit volle bors hallo vir die flaminke. Hulle antwoord hard en duidelik. Ons kyk stom en grootoog na mekaar.

“Dit wil gedoen wees,” sê Positief. “Ek wil ook met diere kan praat. Dalk leer hulle my ‘n ding of twee!”

“Ja,” sê Toortsie, “soos die foxtrot en flamingo dans!”

Ons skiet skielik hoog op. Almal gil en klou. Jy sien ‘n paar pienk vere waai soos die vroue geskrik en gegryp het. Dan klink senuweeagtige giggels op.

Maar dan sien ons die mooiste toneel. Pienk net waar jy kyk! Ons trek asems in vir die aanskoulikheid in die meer. Duisende der duisende flaminke!

Ons daal skielik, sweef swierig. Woeste gille klink op. San, Sonell en Woordnoot het te ver oorgeleun om alles mooi te kan bekyk en van hulle taxi’s af in die meer geval.

Die grootste flamink gee bevele. Die taxi’s duik en ruk elkeen ‘n vrou aan die arm uit. Jy sien net bene wat spartel. Arms swaai in die lug. Ons praat en gil in vreestaal. “Gryp om sy nek!” gee Una raad. Hulle probeer. Na ‘n paar mislukkings het elkeen uiteindelik ‘n flamink aan die nek beet. Hulle word veilig op die wal neergesit.

Die res van ons land ook langs die meer. Ons maak die kring van bekommerdes om die drenkelinge. Hulle arms is persrooi waar die flaminke hulle geklem het. Verder ly hulle erg aan skok. Hulle is lekker nat, maar is vol moed dat die son sy werk sal doen. Hulle gaan sit vir eers op die gras. Net om te kalmeer.

Die res van ons stap ver langs die meer en vergaap ons so ver as wat ons gaan.

Die grootste flamink roep ‘n paar bevele. Die flaminke staan eers doodstil. Vier flaminke tree voorentoe. Dan begin hulle dans en die ander volg elke beweging. Ons kan net kyk. En sag, bewonderend glimlag…

Virgo roep:”Die groot flamink sê ons moet saamdans!”

“Ja, kyk net wat die voordansers doen,” sê Aalsie. En ons dans soos flaminke, vergeet ons sorge en ons lag dat jy ons waar kan hoor!

Die dans is gelukkig stadig. Tog, blaas almal lekker na die lekker lang jol!

‘n Flamink met ‘n pers voorskoot aan, bring vir ons mangosap. ‘n Paar van ons wonder of daar alge in is en of ons ook pienkerig gaan word. Ligte pienk wange kan dalk handig wees…

“Sy sê sy kry die pers voorskoot op ‘n wasgoeddraad hier anderkant,” sê Aalsie. Ons giggel. Diefstal onder die flaminke ook??

“Julle, die taxi’s is reg, ons moet klim, ons gaan terug ” roep Aalsie. Ons klim haastig op. Dit was fantasties, maar niemand wil agterbly nie!

“Wag, wag,” skree Virgo. “Ek wil ‘n bedanking sein.” Sy kyk lank in die grootste flamink se oë. Dan knip hy sy oë en flap sy vlerke. Skielik styg duisende flaminke op en swier om en om die meer.

Die flaminke wat ons moet vervoer, vlieg al hoër en al verder weg. Ons kan nie ophou omkyk nie…

‘n Ma se Troos

Mense verskil baie. As ek by my ma gekla het oor iets het sy altyd gesê: ”Ag, dit sal ook weer verbygaan.” Dit het my geweldig getroos. Toe ek dit vir my kinders begin sê, het hulle gereageer dat dit vir mooi tye ook geld. Dit het my ontstel. Ek moes besef my troos, troos nie almal nie. Tog, is dit iets wat my steeds troos.

Ons wil klou aan goeie tye. Daar was ‘n tyd wat my ouers baie swaar gekry het onder siekte. Oor en oor het ek toe gebid dat swaarkry tog van my weggehou word. Kan jy glo!

In die letterkunde is lyding ‘n gewilde onderwerp. Veral in die Bybel. Letterkundiges en predikante leer ons dat lyding insig bring, wysheid bring en ons sterk maak. Kyk maar vir Paulus! So sê my een dogter toe vir my ek mag nie weer vir haar sê seerkry maak mens sterk nie. Sy wil nie sterk wees nie. Stel nie belang nie. Tieners darem!

Lyding en swaarkry het ek vir my eie kinders en skoolkinders so verduidelik: die lewe is ‘n lemoen. Jy moet deur die bitter skil en wit vliese werk om by die soet uit te kom. Tussen die soet selletjies in elke segment is daar boonop groot bitter pitte. Hulle moet jy telkens uitspoeg. Tog, as ons wil eerlik wees, is die sleg baie minder as die goed.

Dit hang af hoe jy die goeie meet. Vir my is die goeie in dit wat ons as die gegewe beskou. Ja, die vanselfsprekende. Die stukkies seën wat maar altyd net daar is. Al die wonderwerke wat dikwels deur ons geïgnoreer word.

Heimlik is my vrees dat ek die swaar wat nog wag nie sal kan hanteer nie. Dat dit baie, baie erg sal wees as niks meer dieselfde is nie, of dat sukkel met die kleinste dingetjie wat ‘n gegewe was, my moedeloos sal maak. Ek vrees ook om dan my vertroue in God te verloor, al dink ek nou dit kan nie gebeur nie.

Dalk is dit goed dat ons weet die swaar sal kom. Soos wat die goeie sal kom. Altwee vorm ons. In ons goeie tye kry ons mooi herinneringe, geluk, vrede, kalmte, sekerheid en stabiliteit. Ons kan dit geniet, deel maak van ons. Die groei hierin sal help in die hantering van uitdagings in die toekoms. Ons sal uitdagings kan hanteer met kalmte, sekerheid en ‘n stabiele innerlike.

Ons is in ‘n siklus wat vloei van uitdagings na beter tye, na goeie tye. Elkeen van ons fases in hierdie siklus berei ons voor vir die volgende fase. Dit is nie altyd duidelik nie, tog vorm al die fases ‘n duidelik groei na die mens wat God wil hê ons moet wees.

Die grootste geskenk van goeie tye is dat ons in die goeie die hand van ons God kan sien. Kan sien Hy is by ons en Hy gee om! Daarom, as die uitdagings kom, kan ons op ons lewe terugkyk en weet dat God daar was toe dit goed gegaan het. Ons kan met reg dus vra waarom sal Hy ons dan in uitdagings verlaat? Hy openbaar Homself in sy Woord as altyd dieselfde. Tot in Ewigheid. Dus is Hy werd om vertrou te word.


https://fresh.inlinkz.com/party/fe16b378ba494670a41c59177986b352

Praatstok #15

As ons kies om te groei

Groei is vir my ‘n fantastiese begrip. Die feit dat elke uur, elke dag, elke situasie en elke seisoen groei na die volgende fase is vir my heerlik om aan te dink.

Maar die wonderlikste is dat die groei van ons gees, insig, verstand, kreatiwiteit (eintlik ons hele boonste verdieping!) in ons eie hande is. Hierdie groei is ‘n wilsbesluit om die keuse te maak: ek sal altyd wil groei op hierdie gebiede!

En natuurlik sal ons dan heel eerste daarmee na ons Here toe gaan en vra vir hulp om te kan groei, vir geleenthede om te groei en die oop oë om die geleenthede raak te sien!

Die begeerte om te groei, vat al die gedagtes van oudwees, nutteloos voel, lusteloosheid en sonder inspirasie wees uit die lewe.

Wat sal nou beskou word as groei? Elke taak wat jy beplan, doen, kontroleer, regmaak en dan eers as afgehandel beskou.

Groei is om klein nuwe dingetjies aan te leer. Soos hoe om die tegnologie aan te leer, of ‘n nuwe resep, nuwe patroon te hekel of ‘n nuwe gewoonte te begin soos om elke dag vir jou tuinplante te gaan hallo sê.

Groei is ook om iets nuut te ontdek – soos byvoorbeeld nuwe skrywers, regiseurs, skilders, stede. Of by google in te tik: natural wonders in Iceland. Of sommer enige land en dan daaroor te lees. Of tik net in waaroor jy al van gister af wonder. As jy die antwoord kry, het jy gegroei!

Veral is groei om doelbewus elke dag iets mooi te soek en selfs af te neem. Om vir ander te wys wat mooi is. Ja, die mooi in alles te soek. Ook ín almal. Liewer as om oor al die slegte nuus te dink en te praat! Skep jou eie mooi en goeie nuus!

Ek wil ook groei in dankbaarheid. Net dankbaar wees vir alles wat vir my die lewe makliker maak. Dankbaar wees vir die mense wat my laat voel ek behoort.

Wat vir my baie interessant was, is dat ek dadelik gevoel het asof groei iets natuurlik in ons lewens is en in ons lewens hoort.

Vir my, wat ‘n besige loopbaan gegroet het, het die dinge wat ek na aftrede gedoen het nutteloos gevoel.

So het ek alles wat ek na aftrede begin doen het aan twee kriteria gemeet: kan ek dit gebruik óf: sal iemand anders daarby baat vind? En raai? Steeds het dit wat ek gedoen het net waardeloos gevoel!

So leer ek toe van groei in my geestelike lewe, my denke, kreatiwiteit, emosies en my begeertes. Skielik het ek wat ek doen ook as daagikse groei gesien.

My naaldwerk se konstruksie was skielik ‘n uitdaging tot groei, tot iets nuut leer. My skryfkuns was dieselfde. Die twee stokperdjies het nou vir my heerlike moontlikhede tot groei. Eintlik eindelose moontlikhede!

Die wonder dat ons ons eie kreatiwiteit, emosionele, geestelike en intellektuele groei saam met God kan bestuur is vir my ongelooflik inspirerend! Ek hoef nie oud te wees nie. Yes! En joegaaai, ek hoef nie te stagneer nie.

Al wat ek moet doen is om daagliks reg te kies tussen groei en stagneer. Ek moet ingestel wees op groei en elke groei-ervaring geniet, want dis lekker om te groei!

Die tegnologie vir gehoorprobleme sal jou verstom!

Dit bekruip jou. Jy kom dit baie keer nie eers agter nie. My kinders moes my daarvan bewus maak: “Mamma, wil Mamma nie bietjie vir ‘n gehoortoets gaan nie?” Nogal ‘n skok!

Ja, ‘n reuse skok! Ek was so 58. So 25 jaar terug was ek by die huisdokter. Hy wou sommer alles toets. Hy slaan op so ‘n metaalstafie en sê as ek nie meer die klank wat die ding maak, kan hoor nie, moet ek hom sê. Ek luister en luister en luister…Tot die dokter uitbars van die lag en sê hy het nog nie iemand met so ‘n goeie gehoor gesien nie. Ag, ja…

Daarmee saam het gegaan, musiek op gehoor speel, sewe skoolkonserte afrig. Ek kon in die middel van ‘n lied ‘n kind stop en ‘n noot korrigeer en sê dat hy dit liewer op die noot sing wat ek dan vir hom gesing het. Dan sing hy dit agterna en hy besef dit is eintlik die regte noot. In oudisie kon ek hoor watter stem kort afrigting en kan nog geweldig groei. Hulle het almal teen graad 12 pragtig gesing. Ag, jaaa!

Dit is nie lekker vir so ‘n persoon om te hoor sy vra baie:”Wat sê jy?” nie. Die eerste oudioloog wat getoets het, het gesê dat ek ‘n probleem met gedempte klanke, baie lae klanke en baie hoë klanke het. Sy het gesê dat ek te jonk is om so ‘n probleem te hê, maar hulle kry baie onderwysers wat dit oorkom. Die lawaai waarin ons werk is net te erg. So het sy ook verduidelik dat die normale stem waarin sy met my praat, net 7 desibel is en al klaar is dit, as dit van alle rigtings kom, skadelik vir die gehoor.

Daar was drie ander redes waarom ek op ‘n vroe ouderdom gehoorprobleme gekry het, oorerwing vanaf my ma en ouma, ons woon in die vuilste lugbesoedeling in Suid – Afrika (waarin boonste lugweginfeksies my geteister het) en dan het ek bloot nie my ore beskerm nie. Die konserte se oudisies, oefeninge en konserte self het my blootgestel aan verskriklike harde klanke. EN ek het nie omgegee nie. Dit was heerlik om met soveel talent te werk! Vandag kan ek bloot nie ‘n gemompel hoor nie. So dis ok. (Net jammer die mompelaars is my kinders en my man!) Hulle het almal sagte stemme. Nee, ek moet byvoeg verhale op televisieprogramme is ‘n erge probleem. Blykbaar is dit vir baie mense.

Die oudioloog het ‘n gehoorapparaat aanbeveel. Ek was gewillig om dit te probeer. As jy kan bril dra, kan jy gehoorstukke dra. Die tegnologie is daar. Reg om gebruik te word en te help. Ek het hierdie terapeut vaarwel toegeroep omdat hulle my finansieel wou kul en ek dit raakgelees het. Wees bedag!

Die apparate is baie duur. (Onnodiglik, maar almal vat cuts op die goed en die mediese fondse laat dit toe!) Dit is alles op internet. Doen jou navorsing. Daar is bekostigbares. Ek het daarna in Pretoria getoets. Die uitslae was dieselfde. Haar pryse was meer billik. Die mediese fonds het baie gehelp.

My apparate is baie klein. Daar is ‘n deel wat so groot soos jou pinkie se eerste lid is. Hy het ‘n baie dun deurskynende draadjie aan en pas agter die oor. Die draadjie is ook verbind met ‘n sendertjie so  dik soos ‘n koki-pen se punt wat gehul is in ‘n sagte doppie. Dit gaan in die oor. Esteties baie aanvaarbaar. Moenie dat hulle die laaste, outydse goed aan jou afsmeer nie. Lees op. Lees op.

Hierdie tegnologie is briljant en fantasties! En gerieflik. Baie eenvoudig om te stel. Dit word ingestel op jou foon. Jy word dan geleer om dit in te stel volgens behoefte. Daar is instellings vir sitiuasies soos in die kerk waar die spreker voor en ver van jou af is, vir restaurante, musiekluister, oor die telefoon praat en televisiekyk. Belangrik: Baie mense sukkel eerste om te hoor as hulle televisie kyk of as iemand hulle in ‘n gehoor toespreek soos in die kerk.

Fantasties is ook die diens wat op afstand gelewer word. As jy ‘n probleem ervaar, kan jy jou oudioloog skakel en sy doen verstellings vir jou apparaat op haar rekenaar – al is sy oorsee.

Die sleg van as jy nie jou gehoor elke jaar laat toets nie, is dat die probleem groot kan word sonder dat jy dit weet. Wat vir my wonderlik is, is dat jy die gehoorverlies kan laat verstadig deur die stimmulasie wat die gehoorstukke aan die ore en brein bied. Dit is ook wonderlik dat die tegnologie my help om my geliefdes mooi te kan hoor!

As jy kies om nie gehoorapparate te dra nie, kan die brein die fase ingaan wat hy nie meer die klanke wat hy altyd kon herken, sal kan herken nie. Dit maak my bang. Daarom dra ek my gehoorstukke getrou. Behalwe as ek stort of swem.

Die ewige gesmag na geld, eer en mag

Watter probleme het ‘n jy as jy links en regs eise stel voor jy iemand aanvaar? Is dit normale gedrag? Waarom moet iemand ryk en invloedryk wees voor hy jou aanvaarding kry?

Hoekom ken jy elke truuk in die boek om van iemand ‘n vriend te maak, maar jy behandel die meeste mense baie sleg? Meer nog: leer jy jou kinders ook so? Leer jy hulle ook om slegs gaaf te wees teenoor die mense wat ryk en invloedryk is?

Ek dink ek ken al hierdie antwoorde. Dit gaan oor wat kan ander vir jou doen om jou te laat ryk en invloedryk lyk. En ja, jy leer jou kinders ook so, want jy kies jou kinders se vriende uit die groep van “die rykes en invloedrykes”. Dan kom hulle skool toe met hierdie meerderwaardige houding en is hooghartig en mislik teenoor ander kinders.

En dit is waarom ek hierdie skryfstuk skryf, want gewone mense se kinders kry swaar onder hierdie tipe kultuur en houdings. Bogenoemde groepe laat altyd duidelik blyk hoe lekker hulle lewe in hulle groep is. Hulle sit dit op WA-klasgroepe, WA-sportgroepe en FB. So laat hulle almal verstaan as jou pa geld het, is jou lewe net soveel lekkerder.

Gewone kinders kyk toe, raak ontevrede met wat hulle ouers kan bied. Raak ontevrede met hulle arm ouers. Kry skaam vir hulle. Maak nie saak of die ouers verduidelik geld is nie alles nie, aardse goed mag nooit jou dryf word nie. Hulle is doof daarvoor. Hulle wil in tel wees.

Dan kom leierverkiesings. Die kriteria tussen die kinders het niks met leierskap te doen nie. Jou ouers moet ryk wees, jy moet aan sport deelneem, jy moet koel wees. Moet asseblief net nie die smal pad loop nie. En onthou – akademie tel nie! Die hele rykgroep of koelgroep word gekies.

Hoe en hoekom hulle gekies word sal ek altyd oor wonder. As jy so hooghartig teenoor my is, my nie groet nie, my nie eers raaksien nie, sal ek eerlikwaar nie vir jou stem nie…

Word die hooghartiges ingestem deur kinders wat hulle heimlik bewonder? Vreemd…

Die ander wat ook so bitter graag wil leiers wees kyk toe hoe kinders leiers word wat dit meestal nie verdien nie. In die klasse moet die onderwysers die verloorders van die verkiesing troos. Party kan dit hanteer. Ander huil en sien dit as die toppunt van verwerping. Wil nie meer skool toe gaan nie. Moet uiteindelik weer.

Dan begin van hierdie kinders op ‘n ander vlak redeneer. Hulle skep hulle eie kriteria vir deelword van hulle groep. Hulle word stout, wil niks weet van huiswerk, klaswerk nie, wil alkohol misbruik, wil rook, is parmantig, is uittartend teenoor volwassenes en bly kort-kort uit die skool. Opstandige gedrag wat waardes en opvoeding oorboord gooi.

Ergste is na so ‘n slegte ervaring op skool wil die meeste jongmense ook ryk en invloedryk wees. Dit word ‘n droom. Hulle koop en maak skuld. Verwaarloos alles en almal om al die skuld af te werk. Sien ook neer op diegene wat dit nie doen nie.

Waarom kan ons nie deur dit alles sien nie? “Waarom altyd die drang “om ryk te lyk”? Is die prys op vele vlakke nie te hoog nie?

Kyk wat doen hierdie standdaarde aan ons kinders. En dit terwyl ‘n sekere groep slegs vriende maak met diegene wat hulle beter moet laat lyk. Hoe selfsugtig.

Dit bekommer my dat ‘n paar selfsugtiges eise vir aanvaarbaarheid stel waarby bittermin mense kan uitkom en so ‘n tragiese kultuur skep. Die kultuur van soek na aanvaarding al moet jy al jou waardes en opvoeding oorboord gooi.

Wat het geword van die vaardigheid waarin jy goed moet wees in die hantering van mense? Bestaan die begrip naasteliefde net in die teologie?

Al bogenoemde is, soos enige mens met bietjie verstand sal kan besef, baie sleg vir die selfbeeld, vir verhoudinge en eenheid in gesinne, families en enige groep. Inderdaad is dit sleg vir ‘n nasie om sulke waardes aan te hang.

Beskerming

Kleinseun kuier by my. Dit is die oulikste 3-jarige. Hy lewer aanhoudend kommentaar. Praat oor alles wat hy sien en doen.

Vanoggend draai hy die potlood om, want hy wil uitvee. Die lang, skerp punt is naby sy lieflike bruin oë. Oorbeskermd vat ek die potlood. Hy skrik hom moeg en huil verskriklik. Ek tel hom dadelik op en wieg en troos en vra om verskoning. My hart wil breek oor sy seer.

Hoe gaan ek hom beskerm teen al die seer wat nog kom? Ek weet die antwoord is dat ‘n mens seer nie kan keer nie. Moeilike antwoord. Teen ons aard in. Ons wil beskerm teen die seer wat so vrylik en onnadenkend uitgedeel word.

Ek wil hê die lewe moet vir hom mooi bly, ‘n genot bly. Hy moet altyd so lief wees om nuwe dinge te ontdek, so bly wees oor wat die lewe bied.

Mense moet dit nie uit hom mergel nie. Hy moet altyd met passie nog wil beleef en nog dinge bemeester.

Mag geen mens se seermaak of verwerping ‘n invloed hê op sy lewensvreugde nie. Mag sy liefde vir doen en besigwees altyd sy lewe verryk.

Skielik weet ek: al die mooi wat ek my 3-jarige kleinseun toewens is te veel om op te noem. En dalk… nie altyd so realisties nie?

Gedig

Pyn in ‘n gesin raak almal. Dit word ‘n sirkel in die gesin wat dikwels nie uitwoed nie. Kyk of jy met hierdie gedig kan identifiseer. Verskoon die numering. WP verkies dit so???

As Pyn Siklies word

  1. Dit lyk soms of jou soë
  2. swart van die pyn glim –
  3. ek kan die pyn aanraak
  4. in jou hart klim
  5. stukke daarvan  pluk
  6. in my stoor.
  1. Dan, vanaand as ek in die donker
  2. stil in my bed
  3. in my binneste ronddwaal
  4. sal ek die deur
  5. van daardie stoor oopmaak
  6. die pyn uitlig
  7. so in my hand hou
  8. dit met hartseer beskou…
  1. En ek weet: nog ‘n keer
  2. sal dit my ineen laat krimp
  3. sal ek voorentoe krummel
  4. sal dit my “Ag, ag!”
  5. na binne laat skree.
  1. Tog, is dit asof ek dit nie meer
  2. kan beheer –
  3. nie meer
  4. daarmee op kan hou
  5. om nag vir nag
  6. jou pyn so te beskou!

(San Dreyer)

Empatieke Troos

Ek luister graag podcats. Dit bied my altyd soveel pitkos. Tans verluister ek my aan John Maxwell. En dit is gratis. Lekker…

So praat hulle met ‘n kankerpasiënt. Die openbaring is hoe hulle hom hanteer en hoe hy dit aangryp.

Hy word toegelaat om van die huis af te werk. Hulle vertel hom dat hy tans sy beste werk ooit lewer. Hulle prys hom omdat hy aanhou al is dit moeilik!

Natuurlik is hy innig dankbaar vir alles wat hulle doen en sê. Wat hy waardeer is die empatie. Dat hulle besef dit is moeilik, maar dit makliker probeer maak.

Hy verduidelik dat hy nie simpatie soek nie, maar empatie waardeer. So is ek toe op google. Soek woorde van empatie wat mens eerder moet gebruik as woorde van simpatie. Die advies was nogal skaars.

Hulle gee wel raad oor dade om te wys jy het empatie. Soos vat kos. Koop lekkernye. Help met tuin, wasgoed ens. Help om dit makliker te maak.

Die naaste wat ek kon raaklees wat ek as empatieke woorde beskou is:

Dit moet moeilik wees/dit is baie moeilik / jy gaan deur ‘n moeilike tyd/situasie/dit is ‘n moeilike ding waardeur jy gaan/ ek wil graag vir jou ‘n steunpilaar wees/ ek wil graag luister/ek sal help waar ek kan, bel my.

Onlangs het iemand my van haar komplekse probleem vertel. Ek het nie geweet WAT om te sê nie.

Gelukkig het ek toevallig gesê:”Sjoe, dis moeilik!” Sy het dit bevestig en gelyk of sy bly is dat ek dit besef. Ek onthou dat ek nog gewonder het of ek ooit die regte ding sê.

Hierdie nuwe manier van troos vra nie motivering, simpatie of inspirasie nie, maar jou begrip dat dinge moeilik kan raak! Ek is so bly ek het dit geleer!

Om klein te dink

Om klein te dink is ‘n keuse. Waarom dit gekies word, sal altyd ‘n ope vraag bly. Dat dit verander kan word sodat ons groot kan dink, is binne ons bereik. Ons kan as ons wil. As ons klein dink verstaan, sal ons wil verander na ‘n beter opsie. Ja, daar is altyd opsies.

Klein dink is die gedagtes wat vrees, ongeliefdheid, minderwaardigheid, vrees vir verwerping, die gevoel van onbekwaamheid en vrees vir eensaamheid by ons vestig en voordurend versterk. Dit bring nie geluk en vrede nie. Geen mens kan gelukkig wees as hy klein dink nie!

‘n Goeie voorbeeld van klein dink is om jou gedagtes besig te hou met van wie jy nie hou nie, wat alles van die persoon jou afsit. Jy voel ook verplig om dit duidelik te wys dat jy nie van die persoon hou nie. Dit word jou klein gedagtetjies wat jou op ‘n gallop deur seerkryvallei jaag. Jy weier om die persoon se oproepe en boodskappe te antwoord, jy vra geen belangstellende vrae as sy jou belangstellende vrae vra nie. Jy is ongeskik en wil so wees, want sy moet weet jy hou nie van haar nie. Jou klein gedagtetjies het die oorhand gekry. Uiteindelik hou jy van niemand nie en wys dit vir almal. En jy mis uit.

Om groot te dink oor die saak sal die groot prentjie betrek – die wil van God is naasteliefde en op die uitkyk wees aan wie kan ek goed doen. Groot dink sal dink aan die groot God se wil.

Permanente vrees is klein dink. Wie kan gelukkig wees as hy in vrees lewe? Groot dink, is om te vertrou ons Skepper sal ons hand vat en ons liefdevol beskerm.

Jaloesie is om klein te dink. Om soveel te wil besit as ander is klein dink. So ook om te wil besit wat aan ‘n ander behoort. Die klein dink maak ons ontevrede, ongelukkig en ondankbaar oor alles wat ons wel besit. Groot dink is om ander mense hulle besittings te gun en opreg saam met hulle bly te wees oor wat hulle deur God gegun word. Groot dink is om jou Here opreg te dank vir wat jy het.

Om voortdurend te dink jy is onbekwaam en onaavaarbaar is klein dink op groot skaal. Dit raak diep en kan jou gedagtes so besig hou dat jy aan niks anders kan dink nie. Dit is so onnodig. Onnodig. Dit is om jou selfbeeld persoonlik te vernietig. En waarom sou jy dit so graag wou doen? Daar is ook groot dink oor hierdie saak: ons Here het my na sy beeld gemaak. Hoe het dit gebeur dat ons dit vergeet? Is dit al die media se eise vir aanvaarding? is dit al die snert wat mense aan mekaar verkoop oor wanneer jy nou eintlik aanvaarbaar is? Dit is alles klein dink. Groot dink is: ek is na God se beeld gemaak. En Hy is baie, baie lief vir my! En as Hy mal is oor my, is alles ok! Haai, dit rym, kom ons leer dit en sing dit oor en oor. Dit sal groot dink oor onsself sommer inoefen!

Om wrokke te dra, in die verlede te delf en te delf en nie te vergewe nie is klein dink. In trurat leef. Selfvernietigend. Jesus het self verklaar dat hy wat omkyk nie geskik is vir sy koninkryk nie. Mag ek daarby aansluit? Waarvoor is ek goed genoeg as ek nie my verlede kan vergeet nie? Waarop kan ek heelhartig fokus as my klein gedagtetjies my voortdurend deur die modderige, troebel verlede sleep? Om modder uit my gees en denke te vee, word ‘n daaglikse ambag. Klein dink in die oortreffende trap. ‘n Resep vir jou persoonlike lyding en seer. Groot dink is vergifnis. Jesus het lankal vir al daardie modder van die verlede gesterf. Wie is ek om dit nog teen myself en teen almal te hou?

Ek kan nog baie voorbeelde gee, maar kom ons oefen eers om die klein dink te herken. Kom ons tel hoeveel keer ‘n dag gee ons onsself oor aan kleindink. En dan begin ons elke klein gedagtetjie vervang met groot dink!

Create your website with WordPress.com
Get started